بررسی رابطه ی شیوه های فرزند پروری با شادکامی و خودکارامدی دانش اموزان سال سوم متوسطه ی شهر تهران

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین شیوه های فرزند پروری با شادکامی و خودکارآمدی دانش آموزان دختر دبیرستانی بوده است که بر روی 327 دانش آموز پایه ی سوم در رشته های ریاضی – فیزیک ، علوم تجربی و انسانی که به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند انجام شده است. ابزار پژوهش جهت سنجش شیوه های فرزند پروری والدین پرسشنامه ی شیوه های فرزند پروری با مریند با پایایی 72/0 و جهت سنجش شادکامی پرسشنامه ی شادکامی آکسفورد با پایایی 78/0 و جهت سنجش خودکارآمدی پرسشنامه ی خودکارآمدی شرر و همکاران با پایایی 71/0 مورد استفاده قرار گرفت و جهت تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین شیوه ی فرزند پروری مقتدرانه با شادکامی و خودکارآمدی رابطه ی مثبتی وجود دارد که هبستگی آنها به ترتیب (213/0 ) و ( 251/0) است و بین شیوه های فرزند پروری مستبدانه با شادکامی و خودکارآمدی رابطه ی منفی وجود دارد که همبستگی بین آنها به ترتیب ( 137/0-) و ( 152-) است . هم چنین بین خودکارآمدی و شادکامی نیز رابطه ی مثبتی مشاهده شد که همبستگی بین آنها ( 64/0) بود . و بین شیوه ی فرزند پروری سهل گیرانه با خودکارآمدی و شادکامی دانش آموزان رابطه ی معنی دار مشاهده نشد . کلید واژه ها : شیوه های فرزند پروری ، خودکارآمدی، شادکامی